زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مشرق (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «مشرق» است.


۱ - معنی مشرق



مشرق، به معناى مكان طلوع خورشید و بر يكى از چهار جهت اصلى مقابل مغرب اطلاق مى‌شود.
مشرق براى طلوع خورشید، ماه، ستارگان نيز استعمال مى‌شود. گاهى از مشرق، دورترين شهرها و مكان‌هاى آباد اراده مى‌شود.
در اين عنوان مشرق به معناى عام آن مراد است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از مادّه «شرق» و «طلع» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



تعدد مشرق (قرآن)، دوری مشرق‌ها (قرآن)، ربوبیت بر مشرق (قرآن)، عظمت مشرق (قرآن)، مالک مشرق (قرآن)، مربی مشرق (قرآن)، مشرق بیت المقدس (قرآن)، مشرق تابستان (قرآن)، مشرق خورشید (قرآن)، مشرق زمستان (قرآن)، مشرق زمین (قرآن)، مشرق سرزمین ذوالقرنین (قرآن)، مشرق ماه (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۴۵۱.    
۳. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۳.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۸، ص۲۸۵، برگرفته از مقاله«مشرق».    


رده‌های این صفحه : مشرق | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.